Hopende dat het meer mensen mag inspireren.
Verhaal van Jolanda:
Ik ben altijd zeer ontroerd als ik zulke reacties ontvangen mag van cliënten. Als soul healer ben ik een kanaal voor het licht en de zielenwereld. Zij creëren al deze bijzondere verhalen. Ik stel mij alleen maar open als kanaal, als dienaar voor hen om het contact te leggen tussen de cliënt en de zielenwereld.In 2007 ben ik met mijn gezondheid gaan kwakkelen: ik werd moe, lusteloos en had het benauwd. Natuurlijk denk je dan eerst aan een griepje of virusje of iets dergelijks en hoop je dat het snel over gaat. Omdat dat niet het geval was en ik ook op mijn werk er steeds meer last van kreeg ben ik me gaan verdiepen in wat het zou kunnen zijn. Een toenmalige collega vertelde me over een kennis van haar die verdacht veel klachten had die ik ook had; bij haar was Struma (een verdikte schildklier ook wel Krop genoemd) geconstateerd. En aangezien ik het benauwd had en ik toch wel een bult in mijn keel voelde leek dat een logische conclusie.Ik ben naar de huisarts gegaan met dit verhaal en toen begon het...ik werd niet echt serieus genomen en om me maar tevreden te stellen zijn er allerlei bloedonderzoeken gedaan. Daar kwam volgens de huisarts niets uit, alles was oke. Omdat ik me hier niet bij kon neerleggen ben ik uiteindelijk van huisarts veranderd. Om een heel lang verhaal iets korter te maken: zij stuurde me op mijn aandringen een aantal keer naar het ziekenhuis en daar is inderdaad een Struma geconstateerd.Na allerlei intense onderzoeken bij verschillende internisten die mijn klachten niet echt serieus namen, bleek het een Multinodulaire Struma te zijn met goedaardige Nodussen. Oplossing: (Radioactieve) Jodiumslok, wegsnijden of mee leren leven! Ik koos voor het laatste; vooral ook omdat ze me vertelden dat indien ze het weghalen het gewoon weer terug komt na verloop van tijd en ze niet konden garanderen dat ze meer weghalen dan nodig is d.w.z. een groot deel van mijn schildklier waardoor ik de rest van mijn leven aan de medicijnen moet en aangezien de struma over mijn stembanden loopt is de kans groot dat ze deze raken en dat ik daardoor mijn stem (gedeeltelijk) kan kwijtraken. Voor mij dus geen optie en ik besloot om andere (alternatieve) oplossingen te gaan zoeken.De benauwdheid werd trouwens na vele, vele onderzoeken in het ziekenhuis van hartfilmpjes tot longfoto's, astma onderzoek en fiets-tests niet verklaard en afgedaan als onbelangrijk; voor de vorm gaven ze me een neusspray en inhalator mee naar huis. Uiteraard heb ik daar niets aan gehad.Omdat ik erg lusteloos en moe was ben ik me gaan concentreren op leuke dingen; wat maakt me blij en hoe kan ik nog blijer worden? En hoe kan ik dat allemaal weer gaan doen? Ik ben aan mijn conditie gaan werken en ben onder begeleiding gaan Nordic Walken in de duinen! Heerlijk! Wat een verandering voor mijn lijf. Ik ging elke week en op een gegeven moment ben ik ook alleen gaan wandelen. Ik wandelde vaak en ver, ik kon wel 3 uur achter elkaar dwalen en vooral genieten in de duinen. Van mijn Struma had ik nog wel last maar het was acceptabel: als het zo zou blijven de rest van mijn leven dan had ik er vrede mee, ik had wat beperkingen maar die accepteerde ik en ik was er erg tevreden mee. Ik genoot van elk moment en van alle mooie landschappen, ik wilde dit delen en kocht een fotocamera.Dat veranderde mijn leven totaal! Wat een goeie zet was dat zeg! Ik legde alle mooie dingen om mij heen vast en wandelde van foto naar foto. Ik kon schaamteloos stilstaan: ik was niet aan het uitrusten, ik was aan het fotograferen! Mijn camera was dus een perfect excuus om stil te staan wanneer ik dat nodig had maar ook een “drive” om door te lopen zodat ik nieuwe mooie dingen zou zien.Ik heb tijdens deze periode heel veel baat gehad bij de behandelingen van een magnetiseur. Hij heeft mijn energie weer in goed banen geleid. Ik heb hem leren kennen via een goede vriendin die al heel lang bij hem kwam, zodoende ben ik met een gerust hart naar hem toe gegaan en ik ben hem zeer dankbaar: ik kreeg meer energie en rust in mijn hoofd. Zonder zijn behandelingen denk ik niet dat ik zoveel had kunnen wandelen en was ik niet verder gekomen.
Dit ging zo een aantal jaar door tot ik opeens merkte dat ik opeens niet meer zo ver kon lopen, in eerste instantie denk je daar niet zo bij na en geef je de warmte de schuld of de slapeloze nacht ervoor etc.Tot het moment kwam dat ik na een half uur wandelen ben gestopt, trillend op mijn benen en in paniek! Ik kon geen stap meer zetten! Gelukkig was ik die dag met de auto naar de duinen gereden en leek het een eeuwigheid eer ik daar weer terug was maar ik heb het gered. Dat was de laatste keer dat ik in de duinen was! Ik durfde niet meer!Vanaf dat moment ging alles weer mis: ik werd weer lusteloos, had stemmingswisselingen, raakte snel in paniek en was vooral moe, moe, moe.Het werd van kwaad tot erger en op mijn werk functioneerde ik niet meer. Thuis kon ik weinig: een afwasje doen putte me al zodanig uit dat ik de rest van de dag op de bank lag.Ik werkte nog wel maar dat sloopte me zo dat ik mijn vrije dagen niets kon doen.
Een bezoek aan de huisarts leverde na een discussie over overspannenheid en stress en antidepressiva pillen (wat ik allemaal niet ben en ook niet wil!) een hele rits bloedonderzoeken op. Gelukkig kwam hier wel iets uit tevoorschijn: een ernstig Vitamine B12 tekort! Zo ernstig dat ik de dokterskamer niet mocht verlaten zonder een B12 injectie. Ik kreeg daarna een kuur van injecties.Helaas werkten de injecties toen bij mij gewoon niet meer, ik bleef maar moe en mijn lichaam verzette zich tegen de injecties, ze deden heel veel pijn en ik besloot te stoppen.
Ik ben B12 zuigtabletten gaan proberen. Dat was voor mij geweldig! Ik ging me beter voelen en kon elke dag meer. Dat slik ik nog steeds, het gaat elke dag beter met me.Ondertussen zat ik natuurlijk ook nog met mijn Struma; deze was inmiddels 3x zo groot geworden en daardoor had ik het heel erg benauwd, ook hiervan werd ik erg moe, ik kreeg zo weinig lucht! Ik kon niet omhoog kijken en met mijn hoofd op een kussen liggen kon alleen op een bepaalde manier omdat ik anders geen lucht kreeg. De hele dag had ik het gevoel dat ik gewurgd werd, dat mijn keel werd dicht geknepen. Dat kon niet langer zo!
Via de huisarts heb ik een verwijsbrief gekregen (weer) voor het ziekenhuis. Daar constateerden internisten dat de struma inderdaad groot was en kwamen ze weer met hetzelfde verhaal...weghalen.. Omdat ik graag wilde weten of de struma niet kwaadaardig was ben ik een beetje met hen meegegaan in het verhaal en kreeg ik een CT-scan. Zo konden ze de Struma goed bekijken. Indien ik het dan wilde laten wegsnijden wisten ze waar ze aan toe waren.Ik heb de foto mee naar huis gekregen...
3 Nodussen; 1 van 5 cm, 1 van 4 cm en 1 van 3 cm.
In mijn keel..niet zo gek dus dat ik het benauwd had...Bovendien bleek uit de CT-scan dat de grootse Nodus mijn luchtpijp opzij duwde. Dit verklaarde mijn benauwdheid; dit keer ook voor de internist.
Wegsnijden was het advies ook dit keer weer maar ik heb er vriendelijk voor bedankt. Ik ben naar huis gegaan, wetende dat dat niet kwaadaardig is en dat was voor mij het belangrijkste.
Ook nu wilde ik voor een alternatieve oplossing gaan. Wandelen kon niet vanwege mijn B12 probleem en mijn benauwdheid maar ik was er van overtuigd dat er wel een andere oplossing zou komen.Ik wilde heel graag in contact komen met een alternatief genezer of een homeopaat die mij verder zou kunnen helpen. Ik heb gewacht op een teken en die kreeg ik!Ik werkte inmiddels al bijna niet meer ( dat ging niet meer vanwege mijn gezondheid) maar op een dag was ik bij een collega op bezoek en zij had iemand aan de telefoon; het klonk meer dan een gewoon praatje en ik kreeg er een bijzonder gevoel bij. Toen ik aan haar vroeg wie ze aan de lijn had vertelde ze me over haar: Barbara Kuipers.
Ik ben altijd al een “gevoelig” mens geweest (vandaar ook dat ik zo eigenwijs ben en niet naar de internisten luister maar naar mezelf) en het verhaal over Barbara voelde meteen goed. Ik ben thuis haar website op gaan zoeken en heb alles gelezen.
Ik heb het laten bezinken en heb haar benaderd. We hebben een heel fijn gesprek gehad om elkaar wat te leren kennen en ze heeft me een paar dagen later een Soul healing gegeven. Dat was zo bijzonder!Het was mooi, intens en ontroerend. Ik werd warm, tintelde, zag kleuren en kreeg bevestiging dat ik niet alleen was en dat er voor me gezorgd wordt. Wat een heerlijke ervaring! Er zijn bijna geen woorden voor.
Na de healing was mijn Struma stukken minder, ik kon echt voelen dat hij was geslonken. Dagenlang heb ik een tintelend gevoel gehad; ik voelde me blijer, lichter en rustiger in mijn hoofd. Wat een geschenk!Inmiddels heb ik 4 Soulhealingen mogen ontvangen en het gaat heel goed met me; mijn struma is weer zo klein als in het begin van het verhaal en ook mijn energie gaat stukken beter (nu moet ik oppassen dat ik niet te snel teveel ga doen). Zoals het nu gaat, gaat het echt de goede kant op en kan ik leven met deze kleine beperkingen.Ik ben erg dankbaar voor de Soul healings die ik heb mogen ontvangen en kan het echt aanbevelen.Ik werk nog steeds niet, heb even een periode rust nodig en dus ook genomen. Ik vermaak me in mijn moestuin en geniet elke dag meer en meer van de simpele dingen om me heen. Ik weet dat de Soulhealingen daaraan bij hebben gedragen; ik ben voor mijn gevoel weer dichter bij mezelf gekomen en heb de innerlijke rust gevonden die ik lang kwijt was. Ik ben niet alleen en voel elke dag een heerlijke energie om me heen.
Dit lange verhaal (dat eigenlijk nog langer is maar dan leest niemand het meer) lijkt ellendig maar is voor mij, achteraf gezien, noodzakelijk geweest om mezelf weer terug te vinden. En daar ben ik heel dankbaar voor.Groeten Jolanda
Vaak wordt mijn derde oog (waarmee ik spirituele beelden mag ontvangen) geopend tijdens de healings en mag ik zien wat er tijdens de healing gebeurt. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik tijdens de healings aan Jolanda te zien kreeg hoe haar schildklier aangeraakt werd door een prachtige witte hand en hoe haar schildklier ineens helder, krachtig goud licht ging stralen. Ik wist dus dat er iets heel bijzonders plaats vond en dat ze veel mocht ontvangen tijdens de healings. Om dan van haar te mogen horen hoe haar gezondheid zo enorm is verbeterd is alleen maar prachtig en dan ben ik diep dankbaar dat ik als dienaar van het licht en de lichtwezens, mensen mag helpen.
Als je na het lezen van dit verhaal graag meer wilt weten, neem dan gerust een kijkje op mijn website www.puur-licht.nl of neem vrijblijvend contact op.
Ik wil echter ook hier nogmaals het volgende benadrukken. Healing is een spirituele vorm van hulp bieden die alleen plaats vindt na voorafgaande instemming en geen consultatie van een bekwame gezondheidszorg deskundige vervangt.
De informatie op deze website en de informatie die tijdens de gesprekken wordt gegeven is niet bedoeld voor het stellen van een diagnose of behandeling van welke aandoening ook, maar dient ter informatie en educatie. Het is niet de bedoeling dat deze informatie consultatie van een bekwame gezondheidszorg deskundige vervangt. De informatie is bedoeld om te gebruiken als een aanvulling op een verstandig en verantwoord gezondheidszorgprogramma, voorgeschreven door een gezondheidszorg deskundige. Ik ben op geen enkele wijze verantwoordelijk voor eventueel misbruik van de informatie of voor het op eigen initiatief stoppen van een behandeling. Ik zal nooit adviseren om een bestaande behandeling of medicatie te stoppen.
Ook is de healing die iemand ervaart geen garantie voor het ontvangen van hetzelfde resultaat bij iemand anders. Ieder individu is verschillend en de healing die iemand mag ontvangen is dus ook individueel bepaald en is niet aan mij.