History ends, Her Story begins! (NL / ENG)

~ for English please scroll down halfway through this page ~

Lieve lezers,



HISTORY ENDS,  HERSTORY BEGINS...


Wat een prachtige, krachtige zin! Wat raakte dit me, toen ik deze zin een tijdje geleden ergens las.





Herstory: Wikipedia geeft een duidelijke uitleg over de betekenis van deze term.

As nouns the difference between herstory and history is that herstory is (nonstandard) history that emphasizes the role of women, or that is told from a woman's (or from a feminist) point of view while history is the aggregate of past events.

'Herstory' is het verleden verteld vanuit een vrouwelijk of feministisch gezichtspunt.

Maar ik lees de zin liever net even iets anders:
History ends, Her Story begins ... 😊
Mijn verleden laat ik achter me en ik begin aan een nieuw hoofdstuk van MIJN verhaal.

En net zoals wikipedia zegt: herstory is atypisch/niet-standaard, zo ook is mijn verhaal niet-standaard. 😉

In de komende blogpostings zal ik dat verleden met jullie delen en vertellen hoe het heeft geleid naar een nieuw begin. Een begin wat niet zo vanzelfsprekend is als velen wellicht denken dat het is. Je laat iets achter je en je begint opnieuw. Maar dat is met wat ze noemen een chronische aandoening toch echt niet zo simpel en vanzelfsprekend.
Het is mijn leven, mijn verhaal en dat moet geleefd worden en mag gedeeld worden. Zo kan ik het zelf een positieve wending geven en hopelijk hebben velen wat aan mijn ervaringen opdat ook anderen een positieve wending kunnen geven aan hun leven.

Zoals velen van jullie die mij of dit blog kennen, inmiddels weten, heb ik niet echt een standaard leven. Maar ja, wie wel 😏 we zijn immers allemaal uniek, maar mijn leven is wellicht net iets anders dan anders, omdat het lastig ergens in een hokje te plaatsen is. En dat maakt mijn verhaal over deze chronische aandoening ongetwijfeld ook wat anders dan anders, maar juist dat kan wellicht helpen om een ander licht te schijnen op leven met een chronische aandoening zoals velen dat doen.

En dus voelt het als: Het is tijd! Tijd om het verleden achter me te laten en mijn verhaal te delen over de afgelopen jaren.
Waarom juist nu?
Omdat verhalen er toe doen. Omdat verhalen en persoonlijke ervaringen inspireren, hoop bieden, een houvast kunnen zijn, een ander perspectief kunnen brengen en soms gewoon een moment van herkenning geven.
Verhalen en ervaringen van anderen hebben mij door een zeer moeilijke periode heen geholpen. Het herkennen van mijn situatie in die van een ander en lezen wat geholpen had,  bracht mij houvast, hoop, inspiratie. Een ander perspectief hielp om blinde vlekken in het licht te zetten en anders naar een bepaalde situatie te leren kijken.
En dat is in deze tijd waarin we nu leven voor mijn gevoel nodig. Zovelen die te maken hebben met Covid-19, een groeiende groep Long haulers (mensen die na Covid nog heel lang klachten houden), een toenemend aantal mensen die als gevolg van alle maatregelen het licht even niet meer ziet. En daarom voelt het voor mij van belang om mijn verhaal online te zetten.
Ik heb donkerte gekend, ik heb uitzichtloosheid gekend, ik heb een uitweg gezocht en gevonden. Weer betekenis aan mijn leven kunnen geven en een andere weg kunnen inslaan.

Een tweede reden waarom ik juist nu mijn verhaal deel is, omdat ik diep geraakt werd afgelopen dagen door een bericht op Facebook van een lotgenoot die euthanasie overwoog. De beschreven situatie was zo schrijnend dat ik diep van binnen voelde dat het voor mij het moment is om mijn weg en mijn persoonlijke verhaal te delen.

Een verhaal over leven met een chronische aandoening waar geen medische behandeling voor is (op dit moment) en een prognose kent van steeds verdere achteruitgang, maar in plaats daarvan heb ik een steeds verdergaande transformatie ervaren en een groot deel van mijn leven stap voor stap teruggepakt en dit proces van vooruitgang gaat nog altijd voort. Af en toe is er een terugval, maar eigenlijk vooral om daarna weer een grotere stap vooruit te maken. En dat deel ik graag met iedereen die een voorbeeld of inspiratie nodig heeft in deze voor velen moeilijke tijd.

Dit zal geen serie worden over het leed van de aandoening waar ik mee te dealen heb (ME, myalgische encefalomyalitis)) zelf, daar zijn prachtige andere blogs voor, maar juist een inkijkje bieden in hoe ik in staat ben geweest om het proces van achteruitgang om te keren naar een proces van vooruitgang. Hoe donker kon worden omgezet in licht. Hoe de gegeven prognose van artsen, één zonder rooskleurige toekomst of enig uitzicht, kon worden omgezet in een bijzonder leven met/ondanks de beperkingen die ik heb.

Een verhaal over mijn ervaringen, inzichten, ups en downs, wat werkte en wat niet, opdat niet alleen ik, maar hopelijk ook jij, in staat zult zijn jouw eigen proces waar je mee te maken hebt, te keren en het leven (weer) leefbaar te maken / houden.
Deze serie op mijn blog wordt met die intentie geschreven, opdat we samen kunnen groeien en een chronische aandoening in welke vorm ook, daadwerkelijk leefbaar kunnen maken of zelfs kunnen helen!

Ik geloof er oprecht in dat het leven maakbaar is. Dat we veel in eigen hand kunnen nemen, mits we de juiste kennis en de praktische middelen hebben. Als er support is van anderen en we ons gezien, gehoord, geliefd voelen.
En een deel van je geliefd voelen is dat anderen er zijn. Ook in deze tijd van grote sociale afstand kunnen we er voor elkaar zijn. We kunnen onze verhalen delen, we kunnen onze pijn delen. Delen is helen zegt het spreekwoord, toch?
Verhalen doen er toe! Persoonlijke ervaringen doen er toe!
Ik heb altijd de mensen gezocht die spraken vanuit eigen ervaring. Waarom?  Omdat boekenkennis heel waardevol kan zijn, maar wanneer het doorleefd is, ervaren is, wanneer het in persoonlijke woorden komt, dan komt het dieper binnen, kan er herkenning zijn, dan voelt het authentiek. En authenticiteit is iets waar ik veel waarde aan hecht.

Maar als ik zelf zo veel gehad heb aan de verhalen van een ander, dan heeft iemand anders mogelijk ook veel aan de ervaring die ik heb. Vanuit de gedachte dat delen = helen, zal het voor beiden zo werken. Voor mij, voor de lezer. En als een deel in ieder van ons kan helen, zal dit doorwerken op velen, want elk deel in ons dat geheeld kan worden, heelt een deel van het grotere collectief waar alles en iedereen deel van uitmaakt. En dat grotere collectieve veld kan ook wel wat meer licht gebruiken!
En daarom deel ik de komende tijd.

Juist in deze tijd van sociale afstand en gemaskerde gezichten, in deze tijd van groot verlies en diep verdriet, is meer verbinding, meer liefde, meer hoop en meer inspiratie welkom als tegenwicht.
Ik ben van mening dat deze tijd vraagt om harten die verder openen voor elkaar, om een veilige ruimte te creëren waarin we elkaar kunnen "omarmen". Dat deze tijd vraagt om te lezen, om te schrijven, om te delen, om te geven, om te ontvangen, om te verbinden.

Ieder leven is van belang. Iedere ziel, en ieder hart is van belang. Ieder verhaal is van belang.
En als we van elkaar kunnen leren, als we ons kunnen verbinden, als we elkaar kunnen bemoedigen en handvatten kunnen aanreiken, dan komen we allemaal hopelijk sterker door deze tumultueuze tijd heen.

En groeien we samen door alles waar we doorheen gaan.

Lees je mee? Groei je mee? 🍀🌹🌞🌈🦄

Als je antwoord daarop "Ja" is en je wilt de volgende postings op mijn blog niet missen, volg dan dit blog, of mijn Facebook pagina,  waar ik de link zal posten, als er weer een nieuw stuk geschreven is en online staat.

In liefde en licht,
Barbara

~ True beauty is revealed only if there is light from within ~

Gecertificeerd Soul Healer and Teacher,  Gecertificeerd Soul Communicator (Readings Akasha Kronieken) en Guan Yin Lineageholder

Website: www.puur-licht.nl

Blog: http://myshmjourneytothepurestlight.blogspot.com/

********************************************************************************************** 

History ends, Her Story begins! (NL / ENG)

Dear readers,


HISTORY ENDS,  HERSTORY BEGINS...


What a beautiful and powerful sentence!
It deeply touched me, when I read that sentence a while ago.

Herstory: Wikipedia geeft een duidelijke uitleg over de betekenis van deze term.

As nouns the difference between herstory and history is that herstory is (nonstandard) history that emphasizes the role of women, or that is told from a woman's (or from a feminist) point of view while history is the aggregate of past events.

`Herstory` is history told from a woman's or feminist point of view. But I prefer to read the sentence just a little bit differently. History ends, Her Story begins ... 😊
I will leave the past behind me and I will start a new chapter of MY story.

And just like wikipedia says: herstory is atypical and nonstandard, so is my story atypical and nonstandard 😉

In the upcoming blogpostings I will share that past with you and share how it lead to a new beginning. A new start which isn't so natural as many might think it is. You will leave something behind and start all over. But that is not so easy nor natural, when you are living with what they call a chronic health condition.
It is my life, and my story and that needs to be lived and may be shared. In this way I can give a positive turn to it and hopefully others benefit from my experiences, so they can give a postive turn to their lives as well.

Like many of you, who know me or this blog, know by now, I do not have 'a standard life'. But who has 😏. After all, we are all unique, but my life might be just a little bit more different than usual, because it is very hard to put it in a box. And that will make my story about this chronic health condition also a little bit different. But that is exactly the point which could help to shine a different light upon living with a chronic health condition like so many people have to do.

And that is why it feels like: "It is time!" Time to leave the past behind me and to share my story about the past few years.
Why now?
Because stories matter. Because stories and personal experiences can inspire, can bring hope, can provide guidance, can bring a different perspective, or sometimes can just be a moment of recognition.
Stories and experiences from others helped me through a very difficult period in my life. Just to be able to recognize my own situation in the experiences of somebody else and to read about what helped them, brought me guidance, hope and inspiration. A different perspective helped  me to shine a light on my blind spots and to look differently to a certain situation.
And in these current times I feel that is exactly what is needed. Many people have to deal with all the negative impact of the COVID-19 situation, there is an increasing number of people dealing with long term effects of the virus, the so called long haulers, and more and more people who suffer because of all the lock down measures and who can't see or feel the light anymore. And that is why I feel it is time now to bring my story online.
I have known darkness, I have known hopelessness and desperation, I have searched for the way out and I have found my way.
I have been able to give meaning to my life again and I have found a new direction in life.

A second reason why I will share my story now, is because I was deeply touched by a message on Facebook, posted by a fellow sufferer, who was considering euthanasia. The situation described was so poignant, that I felt a calling deep inside of me, that this was the time to share my path and personal story.

A story about living with a chronic illness, which knows no effective treatment (at this moment) and which has a prognosis of a continued deteriation. However, I was able to experience an increased transformation and could take back more and more of my life and this progress still continues, with a relapse once in a while, but only to take the next leap in my journey. And that is something I would like to share with all of you who is looking for an example or inspiration in these for many difficult times we are currently facing.

This won't be a series about the depth of the suffering caused by this condition that I am dealing with (ME, myalgic encefalomyalitis). There are many beautiful blogs about that subject. What I would like to do is to give you an idea about what helped me to stop the deteriation and to create progress instead. How darkness could transform to light. How the prognosis, given by some doctors I visited, one without a very beautiful and bright future and without any perspective, could be transformed into an extraordinary life with/despite of the limitations I have.

A story about my experiences, my insights, my ups and downs, what worked for me and what didn't, so not only I, but hopefully you too, will be able to give a postive turn to the situation you are dealing with and to make/keep life liveable (again). 

This series on my blog is written with that intention, so we can all grow together, and and make life with a chronic condition in whatever form it comes, truly liveable or even heal!

I truly believe that living life is doable. That we can take control, when we have the appropriate wisdom and practical techniques. And when we feel suported, seen, heard, loved by others. 

And part of feeling loved is that others are there for you. Even in these current times of social distancing we can be there for each other. We can share our stories, we can share our pain. Sharing is caring, right?

Stories matter! Personal experiences matter!

I have always been looking for people who speak from own experiences. Why? Because booktheory can be very useful, but when it is experiened and lived, when it is shared in personal words of wisdom, the message enters more deeply and profound, because there could be recognition and because it feels authentic. And authenticity is something I personally place great value on.

But if I personally benefitted a great deal from reading other people's stories, then others might benefit from my personal experiences. From the perspective of sharing = caring and healing, it will be like that for both sides. For me and the reader. And when a part in everyone of us is able to heal, it could spill over to many, as every part we heal in ourselves, heals a part of the collective field we are all part of. And that collective field can use some more light in these days!

And that is why I will share in the coming months.

Especially in these times of social distancing and masked faces, in this time of great loss and deep sorrow, we need more connection, more love, more hope, more inspiration to bring balance. 

I personally believe that this time is asking for hearts to open further for each other, to create a  safe space where we can "embrace" each other. That this time is asking us to read, to write, to share, to care, to receive and to connect. 

Evey life matters. Every soul and every heart matters. Every story matters. And when we are able to learn from eachother, when we are able to connect, when we are able to encourage eachother or to provide tools or guidance, then we hopefully will be able to come out of this period in a much stronger way.

And will we grow together from all we are currently going through. 

Will you read this? Will you grow with me? 🍀🌹🌞🌈🦄

If your answer is "Yes"and you don't want to miss any of my further postings, please follow this blog or my FB page, where I will post the link when a new posting is published online.

In love and light,

Barbara

~ True beauty is revealed only if there is light from within ~

Certified Soul Healer and Teacher,  certified Soul Communicator (Readings Akasha Kronieken) and Guan Yin Lineageholder

Website: www.puur-licht.nl/en/pure-light   

Blog: http://myshmjourneytothepurestlight.blogspot.com/