~ for English please scroll down halfway through this page ~
Verbinding 🔁 Polarisatie
lieve lezer,Toen ik gisteren iets plaatste op social media maakte het me duidelijk hoeveel verschillende percepties er zijn. En ieder kan op internet wel argumenten vinden om zijn of haar standpunt te onderbouwen. Datgene wat je zoekt zal je er vinden...
Ook ik heb uiteraard mijn perceptie van de werkelijkheid en mijn kijk op de maatschappelijke ontwikkelingen, gegrond op mijn ervaringen, mijn kennis, en ik kan alleen maar uitleggen wat ik bedoel, hoe iets is voor mij en vragen om begrip zonder iets in te vullen voor mij.
Ik heb heel lang mijn mond gehouden. Gezien, gelezen, gevoeld wat er in de maatschappij en op social media gaande was. En ik wilde me er niet in mengen. Maar mijn mond houden voelt niet goed meer. Zo kan ik niet leven waar ik voor sta: Open staan voor elke mening die er is en verschillende kanten leren zien en leren begrijpen zodat er een open communicatie kan zijn.
Op de rechtbank waar ik lange tijd als jurist heb gewerkt, ging het om gelijk krijgen. Toen al was duidelijk dat gelijk hebben en gelijk krijgen niet altijd hetzelfde is. Er werden door beide partijen argumenten aangedragen om de eigen visie kracht bij te zetten in de hoop dat ze daarmee de zaak zouden winnen. Zo lijkt het momenteel ook in de maatschappij te gaan. Vele argumenten en een heftige strijd om andersdenkenden te overtuigen of alleen maar de huid vol te schelden in de hoop te "winnen" of om "gelijkgestemden" te vinden.
Ik heb mijn toga aan de wilgen gehangen omdat ik me niet goed voelde bij al die oordelen, al die strijd. Diep van binnen ben ik voorstander van verbinding, van een ander in de waarde laten en niet te zoeken naar wat ons scheidt, maar naar wat ons verbindt. Ik ben niet graag "tegen iets", ik zoek graag naar versterking van waar ik "voor ben". Daar zit een belangrijk verschil tussen. Datgene waar je je aandacht op richt wordt versterkt, dus om die reden richt ik mijn aandacht bewust op wat ik wil zien groeien, niet op waar ik nou juist zo op tegen ben.
En dan zijn er nog situaties waarbij het volgens mij beter is om geen gelijk te krijgen of te willen hebben en waarbij begrip belangrijker is dan winnen.
Ik herinner me een zaak waarbij ik als "mediator" optrad tijdens mijn stage en waarbij uiteindelijk beide partijen tevreden waren door ergens in het midden consensus te vinden na over en weer te luisteren naar elkaars standpunten en van beide kanten "water bij de wijn te doen". Consensus was belangrijker dan van de ander te winnen. In deze zaak "wonnen" daardoor beide partijen.
Er zullen altijd situaties zijn waarbij er verschillende visies zijn, die naast elkaar kunnen bestaan en die uitnodigen om het hart open te houden en te blijven communiceren en in te zien dat we in de diepste kern niet zoveel van elkaar verschillen.
Deze hele situatie rondom de pandemie is in mijn ogen zo'n situatie. Er is iets wat ons allen verbindt: In het algemeen gesteld wil iedereen gezond blijven en zo goed mogelijk door deze situatie heen komen. En daarnaast kent iedereen wel angst, of het nu gaat om de ene vorm of de andere, maar over het algemeen voelt iedereen diep van binnen wel ergens angst om iets te verliezen wat hem of haar dierbaar is.
En vanuit die wens om te blijven leven zoals men gewend is en de angst die op verschillende wijzen wordt gevoeld, en het benadrukken van de tegenstellingen, komt er meer en meer polarisatie als we stoppen met communiceren. Als we stoppen met verbinden en proberen de ander te begrijpen.
In mijn ogen handelt ieder op basis van de ervaringen en de kennis die men heeft.
Ik kan alleen voor mezelf handelen op basis van de ervaringen vanuit het verleden, en de kennis van nu. En mijn zorgen uiten van wat ik zie en voel om me heen. Het is mijn bestaande perceptie van de werkelijkheid en ik streef ernaar om mijn bewustwording van zoveel mogelijk verschillende kanten te vergroten, zodat ik niet achteraf kan zeggen: "ik wist het niet...."
Hopende dat ik het juiste doe voor de toekomst, die voor een ieder zo onbekend is.
En ik zal mijn mening blijven bijstellen aan veranderende omstandigheden als dat nodig is. Ik ben geen extremist, die de hakken in het zand zet en bij een mening blijft of mijn ongelijk niet zal toegeven. Ik heb wel zorgen en uit deze soms vanuit de grond van mijn hart in de hoop dat iemand anders wat input kan geven, een handvat kan aanreiken, een inzicht kan bieden die ik nog niet had wat me verder kan helpen. Net zoals velen wens ik mezelf en mijn dierbaren te beschermen op de meest passende wijze en wat het meest passend is, is zoeken. En eigenlijk is wat passend is voor iedereen verschillend, gelet op de verschillende achtergronden en de verschillende situaties waar we allemaal mee te maken hebben.
Ik besef meer en meer dat deze hele situatie rondom de QR-code en de vaccinatie meer en meer polariseert. Er is een totale focus op een virusbestrijding en controle maar wat het allemaal aan ander leed veroorzaakt is bijna niet meer te overzien. Denk alleen maar aan de psychische problemen die meer en meer duidelijk worden, om maar één voorbeeld te noemen. Dat leed is zo langzamerhand net zo groot, zo niet groter dan wat dat virus zelf veroorzaken kan. Ook daarvoor mogen we de ogen niet sluiten. Ik hoor, zie en voel meer dan me lief is
en als ik daarover zwijg doe ik velen tekort. Spreek ik uit, voelen anderen zich gekwetst... Dat zal altijd zo blijven. Het enige wat ik kan doen is proberen de balans te houden en in verbinding te blijven vanuit het hart niet vanuit de mind.
De postings die ik deze week op social media plaatste hebben geleid tot allerlei reacties die ik niet had voorzien, maar als ik er nu op terugkijk zie ik dat er vooral een mooie respectvolle discussie is ontstaan en dat er verschillende kanten zijn belicht. En die communicatie is precies wat in mijn ogen zou moeten gebeuren om de polarisatie tegen te gaan.
Dankbaar dat dit mogelijk is en dat er zovelen zijn die bereid zijn om in verbinding te blijven, om zo een tegenwicht te geven aan het zware gevoel wat ik al een tijd heb. Hoe alleen en verdrietig ik me soms voel wanneer de verbinding ver te zoeken is.
Natuurlijk zijn er ook mensen die alleen maar hun negatieve kritiek uiten en op geen enkele wijze opbouwend zijn in hun reacties. Die mensen zullen er altijd zijn. Mensen die alleen maar "luisteren" om een aanknopingspunt te vinden waar ze dan weer hun stellige visie op los kunnen laten. Dat zijn mensen die niet willen horen wat je zegt alleen maar willen reageren. Dat soort reacties leidt niet tot verbinding, maar bevestigt de polarisatie keer op keer.
Tegelijkertijd zie je op social media vele mensen die wel op een prachtige openhartige en opbouwende wijze hun mening en hun visie delen of vragen stellen om zo de ander proberen te begrijpen.
Laten we spreken, voelen en verbinden vanuit het hart en proberen de ander te zien als iemand die diep in de kern hetzelfde wil, alleen daar soms een andere uiting aan geeft.
Laten we zoeken naar de overeenkomsten in de verschillen.
Laten we zoeken naar wat ons verbindt in plaats van wat ons scheidt.
Laten we elkaar als mens blijven zien en behandelen en niet als bedreiging of mogelijke virusdrager. Laten we luisteren naar elkaar, in plaats van elkaar de verwensingen naar het hoofd te slingeren.
We zullen hier gezamenlijk doorheen moeten, en hoe we dat doen, is een keuze.
We maken allen deel uit van een samenleving, en dat woord zegt het al, het gaat om SAMEN LEVEN.
Laten we zoeken naar de meest passende vorm om samen te blijven leven. Liefde en verbinding zal daarbij ondersteunen. Angst en polarisatie staat daaraan in de weg. En laten we ook vooral een manier vinden om te leven en niet voornamelijk te overleven.
De vraag die me al een tijdje bezig houdt is: Als er meer mensen bewust kiezen voor verbinding, bewust de liefde de boventoon laten voeren, kunnen we deze toenemende polarisatie dan nog keren? Is er nog een weg terug?
Of zijn de verschillen inmiddels zo groot geworden dat er, om in juridische termen te blijven, sprake is van "onverenigbaarheid van karakters" en een toenemende scheiding onvermijdelijk is en misschien zelfs wel onoverbrugbaar is geworden.
Ik zal mij blijven richten op verbinding en waar ik "voor" ben, in plaats van mijn focus te leggen op waar ik "tegen" ben.
Welke keuze maak jij?
Ter inspiratie een advertentiefilmpje, hoe we vanuit standpunten die lijnrecht tegenover elkaar staan, tot elkaar kunnen komen:
In liefde en licht,
Barbara
~ True beauty is revealed only if there is light from within ~
Gecertificeerd Soul Healer and Teacher, Gecertificeerd Soul Communicator (Readings Akasha Kronieken) en Guan Yin Lineageholder
Facebook: https://www.facebook.com/PuurLicht.TaoHealing.Soulfulness
**********************************************************************************************
Connection 🔁 Polarization
dear reader,
The contradictions in society seem to be getting bigger and bigger and the different opinions are being expressed more and more forcefully.
When I posted something on social media yesterday it made me realize how many different perceptions there are. And every one can find arguments on the internet to support his or her point of view. What you are looking for you will find there....
I too, of course, have my perception of reality and my view of social developments, grounded in my experiences, my knowledge, and I can only explain what I mean, how something is for me and ask for understanding without filling in anything for me.
For a very long time I kept my mouth shut. I have seen, read, felt what was going on in society and on social media. And I didn't want to get involved. But keeping my mouth shut doesn't feel right anymore. That way I can't live what I stand for: Being open to every opinion out there and learning to see different sides and understanding them so there can be open communication.
At the courthouse where I used to work as a lawyer, it was all about being right. Even then it was clear that prove yourself right and being right are not always the same thing. Arguments were put forward by both parties to reinforce their own views in the hope of winning the case. This is also how things seem to be at present in society. Many arguments and a fierce battle to convince dissenters or just to make fun of them/curse them in the hope to "win" or to find "like-minded people".
I hung up my toga because all those judgments, all those struggles, made me feel uncomfortable. Deep down, I am a proponent of connection, of allowing another person to have their worth and not looking for what divides us, but for what connects us. I do not like to be "against something", I like to look for reinforcement of what I am "for". There is an important difference between them. What you focus your attention on is reinforced, so for that reason I consciously focus my attention on what I want to see getting bigger, not on what I am so opposed to.
And then there are situations where I believe, proving yourself right or wanting to be right, is both not the best option and that understanding each other is more important than winning.
I remember a case where I acted as a "mediator" during my internship and where in the end both parties were satisfied by finding consensus somewhere in the middle after listening to each other's points of view and both sides "watering down". Consensus was more important than winning the case, therefore, both sides "won".
There will always be situations where there are different views, which can coexist and actually invite us to keep the heart open and continue to communicate and see that at the deepest core we are not that much different.
This whole situation around the pandemic is, in my view, such a situation. There is something that connects us all: Generally speaking, everyone wants to stay healthy and get through this situation as well as possible. And besides that, everyone knows fear, whether in one form or another, but in general everyone feels deep inside somewhere the fear of losing something that is dear to him or her.
And from that desire to continue to live as one is used to and the fear that is felt in different ways, and emphasizing the opposites, there will be more and more polarization if we stop communicating. When we stop connecting and trying to understand the other.
In my view, each one acts on the basis of the experiences and knowledge one has.
I can only act for myself based on past experiences, and present knowledge. And express my concerns from what I see and feel around me. It is my existing perception of reality, and I strive to increase my awareness from as many different angles as possible, so that I can't say afterwards, "I didn't know...."
Hoping that I am doing the right thing for the future, which is so unknown to everyone.
And I will continue to adjust my opinions to changing circumstances as needed. I am not an extremist, who digs in his heels and sticks to an opinion or will not admit my wrongness. I do have concerns and sometimes express them from the bottom of my heart in the hope that someone else can give some input, provide a handle, offer an insight I didn't already have that can help me move forward. Like many, I wish to protect myself and my loved ones in the most appropriate way and what is most appropriate is something we have to find out. And actually what is appropriate is different for everyone, given the different backgrounds and the different situations we all face.
I realize more and more that this whole situation around the QR code and vaccination is becoming more and more polarizing. There is a total focus on a virus and control but what it all causes in terms of other suffering is almost impossible to overlook. Just think of the mental health problems that are becoming more and more apparent, to name just one example. That suffering is gradually becoming just as great, if not greater, than what the virus itself can cause. We must not close our eyes to this either. I hear, see and feel more than I sometimes want 😟, and if I remain silent about this, I do many people an injustice. If I speak out, others feel hurt.... That will always be the case. All I can do is try to keep the balance and stay connected from the heart not from the mind. 💓
The postings I posted on social media this week led to all kinds of comments that I didn't expect, but looking back on it now I see that for the most part there was a nice respectful discussion and different sides were highlighted. And that communication is exactly what should happen in my opinion to counteract the polarization.
Thankful that this is possible and that there are so many who are willing to stay connected, to counterbalance the heavy feeling I have been having for a while. How alone and sad I sometimes feel when the connection is lost.
Of course there are also people who only express their opinions in a negative way and are in no way constructive in their responses. Those people will always be there. People who only "listen" to find a point of connection to which they can then release their firm view. Those are people who don't want to hear what you say. they only want to respond. That kind of reactions does not lead to connection, but confirms the polarization over and over again.
At the same time you see on social media many people who do share their opinion and their vision in a wonderful candid and constructive way or ask questions in order to try to understand the other.
Let's speak, feel and connect from the heart and try to see the other as someone who deep in the core wants the same, only sometimes gives a different expression to that core feeling.
Let's look for the similarities in the differences.
Let's look for what connects us instead of what divides us.
Let's continue to see and treat each other as human beings and not as threats or potential virus carriers. Let's listen to each other, instead of hurling expletives at each other's heads.
We will have to get through this together, and how we do so is a choice.
We are all part of a society, and that word says it all, it's about LIVING TOGETHER.
Let's look for the most appropriate form to continue living together. Love and connection will support this. Fear and polarization stand in the way of that. And let's also find a way to live and not mainly to survive.
The question that has been occupying my mind for a while is: If more people consciously choose for connection, consciously let love prevail, can we still turn around this increasing polarization? Is there still a way back?
Or have the differences become so great that, to stay in legal terms, there is talk of "incompatibility of characters" and an increasing separation is inevitable and may even have become unbridgeable.
I will continue to focus on connection and what I am "for" rather than putting my focus on what I am "against."
What choice will you make?
For inspiration, an ad-lib video, how we can come together from positions that are diametrically opposed:
In love and light,
Barbara
~ True beauty is revealed only if there is light from within ~
Certified Soul Healer and Teacher, certified Soul Communicator (Readings Akasha Kronieken) and Guan Yin Lineageholder
No comments:
Post a Comment