The Flying Seagull / De Vliegende Zeemeeuw

Zie hieronder, voor de tekst in het Nederlands

The Flying Seagull

A few days ago I came home late in the evening, after a long but beautiful day. The sky was dark, filled with stars. I could see the waves of the sea. As I was standing in front of my door, just watching, enjoying the stillness of the night and the sound of the waves, I looked up to Heaven and said THANK YOU, for all the blessings I received that day. I do that often, because it is only because of all the blessings I have received that my life has transformed so much and I can walk outside again and I am able to help others.

The moment I said “Thank you”, a big seagull suddenly came towards me, and then it disappeared in the dark night again. It was the only bird and I was so surprised, because it already was quite late. It felt like an extra blessing and message, for the Seagull has such a special meaning to me.

In those years that I couldn’t go outside and I was lying down most of the time, I could not study all day long, like I so wished to do (see the previous post). Actually it was difficult to study, because of the condition I was in, and sometimes I could only read half a page or even less per day. It was truly frustrating, wanting to study, knowing that I needed to study, but too sick to do so. But it is not really helpful to be frustrated.
To focus on all you want to do, but cannot do because of the pain, the lack of energy, the emotional imbalances and so much more, is not really helpful either. The more I focused on the pain, the worse it got. The more I focused on being tired, the more exhausted I became.

What you focus on is what you attract.
What you focus on is what multiplies.
What you focus on is what receives the blessings.

And I didn’t want to feel more pain. I didn’t want to be more exhausted and more hopeless. So I trained myself to only focus on the good things.

What makes me happy, what makes me smile, what do I want to do when I have a choice to do whatever I want to do? What is it that really makes my heart sing? What does my soul really wants to do in this life?

The moment I asked myself those questions while I was lying down on the couch, I was shocked, because I realized that I was not living that life at all before I got sick. I am a creative person who loves to help others, I have always been a very social interactive person, and what was I doing every day before I got sick? Well, I was working at the courthouse, with paper files, didn’t take time to be creative, and didn’t go out for long walks in nature which I so loved to do, because my boyfriend at that time don’t like walking. Instead, I was doing all kind of things to keep me distracted, so I wouldn’t feel how unhappy I was. And I was not doing any of the things which really made me happy. It truly hit me in the face. All that really made me happy, for some reason, I had blocked it, and banned it out of my life. No wonder I got sick…

The founder of Buddhism, Shi Jia Mo Ni Fuo, offered forty-nine years of teaching in his time on Mother Earth. One of his profound sacred teachings was:

All sicknesses are due to the heart. To heal the heart is to heal all sicknesses.

When I realized that, I made a decision: If I want to be healthy I need to focus on what really makes me happy and bring back joy in my daily life. I needed to do things which would open and heal my heart.

So whenever the pain in the present moment was too much to handle, I focused on my dreams for the future, or I focused on the happy feelings connected to moments in the past.
However, this doesn’t mean I lived in the future or in the past. The past is part of the present, because we still carry the memories within us. The future is part of the present too, because every decision we make in the present moment has its influence on the future to come. So what I did was using the happy memories connected to the past, and my dreams for the future, to make decisions in the present. To connect with the light helped me to make the right decisions in the present moment, to transform the dark energy of the present moment, so I could become the happy person that was still inside of me and to create the life that I wanted to live in the future.
To connect with the light each and every moment, constantly and consciously, enabled me to transform the situation. I intuitively knew that something would change within me, if I was able to change the negativity within me to positivity, to transform the darkness to light.

Transforming negativity to positivity is a very powerful tool to promote healing.

So I trained myself to do that instantly, whenever something painful happened.  I instantly thought about the good thing in it. Everything contains Yin and Yang, Dark and Light. It has both aspects in it. These are the two sides of the medal. Whenever something good happens, there is also a negative aspect connected to it. Whenever something negative takes place, it also contains a hidden treasure. So I trained myself, to see the good thing, the light, in everything, and after a while I became really good in this and it became a habit. I learned to transform the focus within a few seconds, using Mind over Matter to control my physical situation.
I always look for the light in a situation, and connect to the positive side. Because when I do that I feel better. When I stay connected to the negative side, it gets bigger and bigger and I feel worse.

So to get back to the Seagull again, the unpleasant thing about lying down and staring at the ceiling was, that I was not able to see what was going on outside on the street or on the beach. I live in an apartment-building on the upper floor, so I could hear the people outside, but could not see them and could not connect with them. I could hear the waves of the sea,  but could not walk along the beach. But I could see the seagull flying by my window multiple times a day.
And every time the seagull came to visit me, I looked at it and promised myself to hold on and to be just as free as that beautiful bird, one day…. And that day would come!

And that is how that Seagull became my symbol for being free; A symbol of hope; A symbol of strength; A symbol of the life that I wanted to live when all of this was over.
The flying Seagull, who came to visit me every day, became the symbol for the promise I made in my heart to be part of the world again, to do all those things which made my heart sing. The flying seagull I saw every day, gave me the strength to hold on in the difficult moments.

Many years later, I found on the internet that the symbolic meaning of the Seagull is freedom J How lovely is that!

And when I was standing there a few days ago, in front of my door, looking up to the sky and that flying Seagull suddenly appeared in the dark night and came to visit me again when I sent my THANK YOU’s into the Universe, it felt like a reminder. A beautiful reminder that I had come a long way but I had succeeded! I was standing there, outside, without pain, feeling free and coming home after many hours of helping others. My dream had become reality and I knew this was only the beginning. The best is yet to come….

De Vliegende Zeemeeuw

Een paar dagen geleden kwam ik laat op de avond thuis, na een lange maar mooie dag. Er stonden vele sterren aan de donkere hemel en ik kon de golven van de zee zien. Ik stond voor mijn deur, uit te kijken over de zee, genietend van de stilte van de avond en het geluid van de branding van de zee. Ik keek omhoog naar de Hemel en zei in stilte “Dank je wel” voor alle zegeningen die ik die dag had mogen ontvangen. Ik doe dat vaak, omdat het enkel en alleen vanwege al die geschenken is, die ik de afgelopen tijd heb mogen ontvangen, dat mijn leven zo veranderd is en ik weer buiten kan lopen en anderen kan helpen.

Op het moment dat ik “Dank je wel” zei, vloog er plotseling een grote zeemeeuw naar me toe om vervolgens weer in het donker te verdwijnen. Het was de enige vogel op dat moment en ik was zo verbaasd omdat het al zo laat was. Het voelde als een extra geschenk en boodschap, omdat de zeemeeuw voor mij zo een speciale betekenis heeft.

In de jaren dat ik niet in staat was om naar buiten te gaan en ik het grootste deel van de tijd plat lag, kon ik niet de hele dag studeren, zoals ik zo graag zou doen (zie mijn vorige blog). In feite was het bijzonder moeilijk om te studeren, vanwege mijn fysieke conditie. Ik kon soms slechts een halve pagina per dag of zelfs minder lezen. Dat was werkelijk bijzonder frustrerend, wel willen studeren, ook wetende dat je zou moeten studeren, maar te ziek zijn om het ook daadwerkelijk te kunnen doen. Maar zo gefrustreerd zijn was niet bevorderend voor de situatie. En om nu de hele dag bezig te zijn met wat je wil doen, maar niet kunt doen vanwege de pijn, het gebrek aan energie of de emoties etc. was ook niet ideaal. Hoe meer ik bezig was met de pijn, hoe erger het werd. Hoe meer aandacht ik besteedde aan hoe moe ik wel niet was, des te uitgeputter ik me voelde.

Waar je je aandacht op richt, trek je aan.

Waar je je aandacht op richt, vermenigvuldigt zich.

Waar je je aandacht op richt, ontvangt de zegeningen.

En ik wilde nu niet bepaald meer pijn hebben of me nog vermoeider en nog hopelozer voelen. Dus heb ik mezelf aangeleerd om mijn aandacht op de goede dingen te richten.

Wat maakt me blij, wat doet me glimlachen, wat zou ik willen doen als ik de keuze had om alles te doen wat ik zou willen doen? Wat maakt mijn hart zo blij dat het zingt? Wat zou mijn ziel nu werkelijk in dit leven willen doen?

Toen ik deze vragen aan mezelf stelde, al liggend op de bank, schrok ik, omdat ik me realiseerde dat ik helemaal niet dat leven leidde voor ik ziek werd. Ik ben een creatief persoon die het fijn vindt om anderen te helpen. Ik ben altijd een heel sociaal iemand geweest die makkelijk en graag contact maakt met anderen. Maar wat deed ik in de dagen voordat ik ziek werd? Juist ja, ik werkte op de rechtbank, met papieren dossiers, maakte geen tijd vrij om creatief bezig te zijn en ging al helemaal niet de natuur in om lange wandelingen te maken, terwijl ik dat nu juist wel heel erg fijn vind, en ik deed het niet enkel en alleen omdat mijn toenmalige vriend een hekel aan wandelen heeft. In plaats daarvan, deed ik van alles en nog wat om mezelf bezig te houden en af te leiden, zodat ik maar niet hoefde te voelen hoe ongelukkig ik eigenlijk was. En ik deed absoluut niets van wat me zo blij maakt. Dat raakte me diep. Alles wat me werkelijk blij maakt, had ik om een of andere reden uit mijn leven gebannen. Geen wonder dat ik ziek werd…..

De grondlegger van het Boeddhisme, Shi Jia Mo NI Fuo, heeft negenenveertig jaar van zijn leven onderwijs gegeven. Eén van zijn diepgaande en heilige leringen was:

Alle ziekten ontstaan vanuit het hart. Het hart genezen betekent alle ziekten genezen.

Toen ik me dat realiseerde, heb ik een beslissing genomen: Als ik gezond wilde worden, moest ik mijn aandacht richten op alles wat mij werkelijk blij maakte en vreugde terugbrengen in mijn leven. Ik moest dingen gaan doen die mijn hart zouden openen en helen.

Daarom richtte ik mijn aandacht, iedere keer als de pijn in het heden te groot was om nog langer te dragen, op mijn dromen voor de toekomst, of ik ging in gedachten terug naar alle fijne momenten in het verleden.
Dit betekent echter niet dat ik in de toekomst of het verleden leefde. Het verleden is onderdeel van het heden, vanwege de herinneringen die we in ons dragen. De toekomst is ook onderdeel van het heden, omdat iedere beslissing die we nu maken invloed heeft op de toekomst die komen gaat. Wat ik dus deed was de fijne momenten uit het verleden en mijn dromen voor de toekomst gebruiken om de juiste beslissingen in het heden te nemen. Verbinding te maken met het licht hielp me om de juiste beslissingen te nemen in het nu, opdat ik de donkere, zware energie kon transformeren, en zo de blije persoon de ruimte kon geven die nog steeds in mij zat en het leven stap voor stap te creëren dat ik in de toekomst zou willen leiden.
Door ieder moment mijn aandacht te richten op het licht, constant en heel bewust, creëerde ik de mogelijkheid om de huidige situatie te transformeren. Ik wist intuïtief dat er iets in me zou veranderen als ik in staat zou zijn om de negativiteit in mij om te draaien naar positiviteit, om donkere, zware energie te transformeren in licht.

Het veranderen van negativiteit in positiviteit is een heel krachtige methode om heling te bevorderen.

Dus leerde ik mezelf aan om dat onmiddellijk te doen, zodra er ook maar iets pijnlijks gebeurde. Ik zocht meteen naar de goede kant van wat er gebeurde. Alles bevat namelijk Yin en Yang, donker en licht. Alles draagt beide aspecten in zich. Het zijn de twee kanten van één medaille. Als er iets goeds gebeurt, is er ook altijd een negatieve kant aan verbonden. Wanneer er iets vervelends plaats vindt, draagt het ook altijd een verborgen geschenk in zich. Dus ik trainde mezelf iedere dag opnieuw om van alles de goede kant, het licht, te zien en na een tijdje werd het een gewoonte. Ik leerde mezelf aan om de focus binnen een paar seconden te verleggen, gebruikmakend van Mind over Matter om zo controle te houden over mijn fysieke situatie.
Ik zoek op die manier altijd naar het licht in een bepaalde situatie, en maak verbinding met de positieve kant. Omdat als ik dat doe ik me meteen beter voel. Als ik me richt op de negatieve aspecten van iets, dan worden die alleen maar groter en voel ik me slechter.

Om nu terug te komen op de zeemeeuw, het vervelende van de hele dag maar moeten liggen en naar het plafond kijken was, dat ik niet in staat was om te zien wat er buiten op straat of op het strand gebeurde.  Ik woon op de bovenste verdieping van een appartementencomplex, waardoor ik de mensen op straat wel kon horen, maar ik kon ze niet zien of contact met ze maken. Ik kon de branding horen, maar niet even langs het strand gaan lopen. Maar ik kon wel de zeemeeuw zien, die meermalen per dag langs mijn raam kwam vliegen.
En iedere keer als de zeemeeuw me kwam bezoeken, keek ik naar hem en beloofde mezelf om vol te houden en om op een dag net zo vrij te zijn als die prachtige vogel… ! En die dag zou komen!

En zo werd de zeemeeuw mijn symbool voor vrij zijn. Een symbool voor hoop. Een symbool voor kracht. Een symbool voor het leven dat ik wilde leiden als dit allemaal voorbij zou zijn.
De vliegende zeemeeuw, die me dagelijks kwam bezoeken, werd mijn symbool voor de belofte die ik mezelf had gedaan om weer deel uit te maken van de wereld en hij gaf mij de kracht om vol te houden tijdens de moeilijke momenten.
Vele jaren later ontdekte ik op internet dat de symbolische betekenis van de zeemeeuw ook inderdaad vrijheid is J Hoe mooi is dat!

En toen ik daar een paar dagen geleden voor mijn huis stond, opkijkend naar de hemel en die vliegende zeemeeuw plotseling opdook in de donkere nacht en naar mij toe kwam toen ik mijn dankbaarheid uitte naar het universum, voelde het alsof ik daar allemaal even aan herinnerd werd. Een prachtige herinnering aan de lange weg die ik was gegaan maar die ik met succes had afgelegd. Ik stond daar, buiten, zonder pijn en ik voelde me zo vrij, thuiskomend na een dag waarop ik urenlang anderen had mogen helpen. Mijn droom was werkelijkheid geworden en ik wist dat dit slechts het begin was. Het mooiste moest nog komen…