De liefde en bescherming van onze gidsen
Lieve lezers van mijn blog,
Gisteravond moest ik denken aan het verhaal van de Cherokee Indianen. Een verhaal dat ik graag met jullie deel.
Er is een oud ritueel voor een jongen om een man te worden, een toegangsritueel.
Zijn vader neemt hem mee naar het bos, doet hem een blinddoek voor en laat hem vervolgens alleen. De jongen moet de hele nacht op een boomstam doorbrengen en het is niet toegestaan om de blinddoek af te doen vóór de zon opkomt en het zonlicht door de blinddoek komt. Hij kan ook niet om hulp schreeuwen. Als hij de nacht goed doorkomt, dan wordt hij gezien als MAN. Vervolgens mag hij de andere jongens niets over het ritueel vertellen, omdat ieder van hen op een eigen manier door dit ritueel heen moet.
Uiteraard is de jongen bang. Hij hoort allerlei geluiden. Wilde beesten zullen vast om hem heen zijn. Misschien zijn er zelfs mensen die hem kwaad willen doen. De wind waait en doet zijn boomstam trillen maar hij moet daar stoïcijns blijven zitten, nooit zijn blinddoek afdoen. Uiteindelijk, na een lange zware nacht, komt de zon op en doet hij zijn blinddoek af.
Dan komt hij erachter dat hij niet alleen is. Zijn vader zit op de boomstam naast hem, en heeft daar de hele nacht de wacht gehouden, hem beschermd tegen al het mogelijke kwaad.
De vergelijking vond ik treffend met de spirituele reis die wij allen maken. Velen van ons zijn nog “geblinddoekt”. Niet in staat om door de sluier en de illusie heen te kijken en de zielenwereld te zien. Alleen als de lichtmeesters of je gidsen het toestaan en je derde oog openen kun je hen waarnemen.
Maar ze zijn er. Ze laten ons door onze eigen processen gaan, ze helpen ons groeien. Waken over ons, maar maken hun aanwezigheid niet altijd kenbaar.
Toen ik laatst midden in de nacht door mijn eigen processen ging en het steeds verder de diepte in ging en ik me afvroeg tot hoever dit zou gaan en of mijn hart dit wel aankon, toonden ze zich. Ze zaten om mijn bed en ik wist dat ik beschermd was, dat wat voor processen ik ook door moest, dat ze toekeken en het in de gaten hielden. Het gaf me een bijzonder veilig gevoel. En dus gaf ik me over en ging de diepte in, op zoek naar de inzichten die daar altijd te vinden zijn.
De spirituele reis is geen makkelijk reis. Het is niet een weg van een beetje meer liefde en licht toevoegen en hallelujah… alles is prachtig en o zo bijzonder. Nee het is een reis naar je ware zelf, waarbij je jezelf mag ontwikkelen, maar daarbij ga je door processen heen. Ze zeggen niet voor niets: “zonder modder, geen lotusbloem. Zonder regen, geen regenboog. Zonder enorme druk, geen diamant.”Dat is met onze eigen vorming ook zo. Zonder alle interne processen waarbij je door je angst, je woede, je onzekerheid, je gebrek aan zelfliefde en wat het dan ook mag zijn wat jij in jezelf mag doorgaan om te groeien, zonder al die interne processen kan je niet verder komen. Het is iets wat we zelf door moeten, niemand kan het voor ons doen, maar onze gidsen zijn er altijd om ons liefdevol te begeleiden en ons te beschermen, ook als ze zich even in alle stilte op de achtergrond houden en het voelt of je alleen bent.
Ook dat is de liefde van je gidsen
In liefde en licht,
Barbara
~ True beauty is revealed only if there is light from within ~
Gecertificeerd Soul Healer and Teacher, Gecertificeerd Soul Communicator (Readings Akasha Kronieken) en Guan Yin Lineageholder
Website: www.puur-licht.nl
**********************************************************************************************
The love and protection from our guides
Dear readers of my blog,
Last night I remembered a story of the Cherokee Indians. A story I would like to share with you all.
The Cherokee Night Ritual Into Manhood
For a Cherokee Indian youth to be considered a man, he must endure the ‘Rite of Passage.’
His father takes him into the forest, blindfolds him and leaves him alone. He is required to sit on a stump the whole night and not remove the blindfold until the morning sun shines through it. He cannot cry out for help to anyone. Once he survives the night, he is a MAN. He cannot tell the other boys of this experience, because each lad must come into manhood on his own.
The boy is naturally terrified. He can hear all kinds of noises. Wild beasts must surely be all around him. Maybe even some human who might do him harm. The wind blows the grass and earth, and shakes his stump but he must sit stoically, never uncovering his eyes. Finally, after a horrific night, the sun appeared and he removes his blindfold.
It is then he discovers he is not alone. His father is sitting on the stump next to him, having been at watch the entire night, protecting his son from harm.
I believe the similarities between this story and the spiritual journey we all go, is striking. Many of us are still "blindfolded". They are not capable of seeing through the veil and the illusions and see the soul world. Only when the lightbeings or your guides give you permission and open your third eye, you will be able to see them. But they are there. They allow us to go through our own inner processes, they help us grow. They watch over us, but they do not always make their presence known.
When I had to go through my own processes lately in the middle of the night, and I had to go deeper and deeper and I started to wonder how deep I had to go and whether my heart could handle it or not, my guides made their presence known. I was allowed to see them sitting around my bed, making me feel that I was protected, that no matter the processes I had to go through, they would be there watching over me. It made me feel very safe and therefor I was able to surrender and go deeper and deeper, in search for the answers which are always there to find at the bottom.
The spritual journey isn't an easy journey. It is not a path where you simply add some love and light to your life and then hallelujah... everything is just beautiful and oh so amazing... NO, it is a journey towards your true self. You need to develop yourself and have to go through lots of inner processes. It is said for good reason: "No mud, no lotus. No rain, no rainbow. No pressure, no diamonds".It is the same with our growth and transformation. Without going through all the inner processes of fear, anger, insecurity, lack of self-love or whatever it is you have to go through for your own growth, without all those processes you can't move forward. It is something we have to do ourselves, no one can do it for us, but our guides are always there to assist us and to help us through with all their love and guidance and protection. They are there, even in times when they choose to be there silently on the background and it feels like you are all alone.
That also is love from your guides
In love and light,
Barbara
True beauty is revealed only if there is light from within ~
Gecertificeerd Soul Healer and Teacher, Gecertificeerd Soul Communicator (Readings Akasha Kronieken) en Guan Yin Lineageholder
No comments:
Post a Comment