~ for English please scroll down halfway through this page ~
MET HULP VAN DE POLITIE
Deze tijd van de pandemie en het corona virus brengt vreemde situaties voor iedereen met zich mee, maar tot dus ver had het niet zo een enorme impact op me. Tot gisteren...
Ik ben me er erg bewust van dat er een virus rondwaart, en ook al luister ik niet veel naar de mainstream media, en ook al weiger ik om in angst te leven, ik ben me toch wel bewust van het feit dat er een risico is. Waarom? Omdat er genoeg informatie voorhanden is, gegeven door dokters, die zeggen dat ze vele symptomen zien bij sommige van hun patiënten die het corona virus hebben gehad en die niet herstellen. Ze vergelijken deze met de symptomen die ze zien bij ME-patiënten en ze weten niet hoe ze hen kunnen helpen.
Vandaag, op 8 augustus, is het een speciale dag waarop stil gestaan wordt bij hen die in extreme mate lijden aan ME (myalgische encefalomyelitis). Deze ziekte komt namelijk voor in verschillende gradaties. Sommigen hebben een milde vorm, anderen een ernstige of zelfs zeer ernstige vorm, wat betekent voor hen dat ze volledig opgesloten zitten in hun lichaam, in hun huis, bedlegerig zijn in donkere kamers, omdat ze geen enkele vorm van licht, geluid of beweging meer verdragen.
Ik weet wat de impact is van deze ziekte, meer dan me lief is. Ik ben zelf bedlegerig geweest voor vele jaren. Ik herinner me maar al te goed hoe het was om dag en nacht te moeten liggen en dat de 7 stappen van mijn bed of bank naar de wc aanvoelde als een marathon lopen. Ik zat dan vervolgens 2 uur op de wc om weer kracht te kunnen verzamelen om die 7 stappen terug te lopen...
En de 16 stappen naar mijn keuken, waren gewoonweg te veel.. de keuken in mijn eigen huis was simpelweg te ver, en iets voor mezelf te eten maken was gewoon onmogelijk.
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik niet meer op die manier hoef te leven en dat ik een uitweg heb gevonden uit die gevangenis waar ik zo lang in zat, maar ik wil dat ook graag zo houden! Ik ben me er zeer van bewust dat als ik dat corona virus krijg dat er dan een verhoogd risico is voor mij om een terugslag te krijgen en om weer in diezelfde situatie terecht te komen. Ik hoop dat je kunt begrijpen dat als ik die risico's kan vermijden dat ik dat dan ook doe.
Ik knuffel nog steeds mijn dierbaren, maar ik vermijd drukke plekken als de supermarkt hier in mijn dorp op zomerse dagen.
Zo vlak aan zee wonen betekent in de zomer, dat er dan lange rijen staan voor de kassa in de supermarkt. Zo is het elk jaar. Boodschappen doen kost dan gewoon meer tijd. Maar nu is er dus een extra factor om rekening mee te houden en ik wil liever niet naar de supermarkt als er te veel mensen zijn en daarmee mezelf onnodig in een verhoogd risico brengen. Dat is namelijk makkelijk op te lossen en te vermijden, door mijn ouders te vragen om boodschappen voor mij te doen in hun zeer rustige supermarkt en om die boodschappen even te brengen. Geen enkel probleem, normaal gesproken....
Maar toen kwam daar ineens de hittegolf. En veel te veel mensen kwamen ineens richting mijn dorp, wat leidde tot een situatie dat de anderhalve meter afstand niet langer gehouden kon worden. Op donderdag besloot de gemeente kennelijk dat dat niet kon, en op vrijdag, wanneer mijn ouders naar mij toe zouden komen, sloten ze het dorp af. Niemand mocht het dorp nog in, omdat er al te veel mensen aanwezig waren.
Mijn vader besloot de gemeente te bellen om te zien of er toch een manier was om de boodschappen bij mij te brengen maar werd verwezen naar de politie. Vervolgens belde mijn vader de politie, legde de situatie uit, dat ik boodschappen nodig had maar deze niet zelf kon halen. De vriendelijke agent aan de telefoon begreep de situatie en bood zijn hulp aan. Hij vroeg mijn ouders om naar het politiebureau in Overveen (vlak bij Zandvoort) te komen en hem daar te ontmoeten, dan zou hij mijn ouders verder helpen naar mijn huis.
En zo geschiedde. 😆
Mijn ouders reden naar Overveen, ontmoetten daar deze behulpzame agent en vervolgens stapte hij in een politiebusje, deed de zwaailichten aan en het bord achterop de auto met de tekst: Politie... volgen alsjeblieft.... En mijn ouders reden achter hem aan.
Mijn moeder zei later, je voelt je net een crimineel zo maar we moesten dat busje maar volgen 🤣
De agent reed langs al die auto's die daar stonden en die het dorp niet in mochten. En hij kon natuurlijk ook over de voetpaden en de fietspaden rijden om zo kris kras door al die drukte te komen en mijn ouders er maar achter aan, de instructies van die politieagent volgend. 😇
Toen ze bij mijn huis aankwamen stopte de agent de wagen en liep naar mijn ouders toe om hen en mij het beste toe te wensen. Hij wilde geen enkele gift accepteren voor de geboden hulp. Hij wilde enkel helpen in deze bijzondere tijden. 🙏
Ik voel me zo dankbaar. Mijn keuken is nu weer gevuld met verse groente en fruit en mijn enige zorg voor nu is hoe ik door deze hittegolf kom op zo goed mogelijke manier, want die hittegolf duurt nog zeker een week. Ook al ben ik niet langer in die situatie dat ik bedlegerig was, en ben ik weer in staat om eten te maken in de keuken, toch heeft mijn lichaam nog altijd moeite met hoge temperaturen en dus moet ik thuis blijven, met alle ramen dicht om zo de ergste hitte proberen buiten te houden. Als ik dan denk aan al die mensen, en ik ken er velen, die helaas nog altijd bedlegerig en heel erg ziek zijn, dan prijs ik mezelf gelukkig.
Zeer gelukkig dat ik nu beter ben dan toen, ook al ben ik nog niet gezond, maar het is mogelijk nu om te leven in plaats van om enkel te bestaan.
En als ik denk aan al de hulp die ik ontvang op zovele manieren, dan prijs ik mezelf nog meer gelukkig. Ik beschouw niets meer als vanzelfsprekend, wetende waar ik vandaan kom en hoe het was, wetende hoe het nu is. Maar ondanks dat, was zelfs ik diep geraakt door deze ongelooflijke service van deze politieagent.
Als ik eraan denk, doet het veel met me om te beseffen dat er iemand is die voldoende om mij geeft om me te helpen om veilig te blijven en ervoor te zorgen dat ik mijn fruit en groente krijg in deze speciale tijd waarin we leven. Wie had er nou ooit kunnen denken dat ik op een dag mijn boodschappen via de hulp van de politie zou krijgen. 😲 Ik in ieder geval niet.
Hopelijk kan ik als de hittegolf volgende week weer voorbij is, weer zelf mijn boodschappen doen. Maar tot die tijd zal ik iedere maaltijd bereiden met een speciaal gevoel in mijn hart dat er iemand is die om me geeft. En ik zal er steeds aan herinnerd worden dat ook al leven we momenteel in bijzondere en niet zo makkelijke tijden, dat er nog steeds heel veel goeds is in de wereld! 🍀🌹🌞🌈🦄
Grote dank aan deze politieman! 👮🙏 en natuurlijk ook aan mijn ouders.
Ik houd van jullie 💖
In liefde en dankbaarheid,
Barbara
~ True beauty is revealed only if there is light from within ~
Gecertificeerd Soul Healer and Teacher, Gecertificeerd Soul Communicator (Readings Akasha Kronieken) en Guan Yin Lineageholder
**********************************************************************************************
WITH HELP FROM THE POLICE
These corona times are creating strange situations for everyone, but so far it didn’t have a lot of impact on me. Until yesterday…
I am very aware that there is a virus out there and even though I do not listen to the mainstream media, and I refuse to live in fear, I am still aware that there is a risk. Why? Because there is enough information coming from doctors, saying they see many symptoms in some of their patients who have had the corona virus, and who do not recover. They compare them with symptoms seen in ME patients and they do not really know how to help them.
Today, Aug. 8, it is a special day to remember those who suffer from ME (myalgic encefalomyelitis) in a very severe way. This illness comes in different degrees. Some have only mild symptoms, some have severe symptoms, and some have very severe symptoms, meaning they are completely locked in, in their bodies, in their houses, being bedridden in dark rooms, not being able to deal with any form of sound, light, or movement.
I know all about this illness. I have been bedridden for 10 years. I remember very vividly the times I had to lay down all day and night, and the 7 steps from my bed or sofa to the washroom felt like a marathon. I had to sit on the toilet for 2 hours, just to gain enough strength to walk those 7 steps back….
And the 16 steps to my kitchen, were way too many… my kitchen in my house was just too far and to prepare myself something to eat, was just impossible.
I consider myself very lucky that I no longer have to live like that and that I found my way out of that kind of prison, but I like to keep it that way! I am very aware that if I might catch the corona virus that there is a higher risk for me to get a huge relapse and go back to that situation. I hope you understand that if I can avoid any risk I will do so.
I still hug my loved ones, but I avoid crowded areas like the supermarket on hot summer days.
Living near the beach means in Summer, that there are long queues in the supermarket. It is like that every year. Doing groceries just takes more time. But now there is an extra factor to consider and I don’t want to go to the grocery store while there are too many people and put myself in any unnecessary danger. It is easily solved, because I just had to ask my parents to do the groceries at their very quiet supermarket and bring them to me. No problem at all. Normally…
because, then the heatwave came. And too any people started to come to my village, leading to a situation that social distancing no longer was a fact. On Thursday the local government made a decision, so on Friday, when my parents would come, they closed my village. No one was allowed to enter anymore, as there were already too many people.
So my father called the local government to see if there was a way to still bring me the groceries, but he was referred to the police station.
When he called the police station and explained the situation that I needed to have my groceries, and I couldn’t do them myself, this kind police officer offered his help. He asked my parents to come to the police station in Overveen, a village near my village and to meet him there. Then he would lead my parents to my house.
And so it happened 😆
My parents drove to Overveen, met this kind police officer and then he got into his police van, turned on the lights and the sign on the car: POLICE…. PLEASE FOLLOW…. And my parents had to follow him.
My mom said, I kind of felt like a criminal but we had to follow that car 🤣
This police officer drove along all these cars, a real traffic jam, of all these people who were not allowed to enter my village. And he was allowed to drive on footpaths and bicycle paths and in this way passed all the cars on the road. And my parents just did the same, following the police instruction to follow 😇
When they reached my house this police officer stopped the car, walked to my parents, and wished them and me all the best. He didn’t want to accept any gift for his huge service. He just wanted to help in these special times. 🙏
I am so grateful. Now my kitchen is filled with fresh fruit and veggies again and my only concern is to deal with this heatwave which will continue for another week. Even though I am no longer in that situation that I am bedridden and I am able to prepare food in my kitchen again, these high temperatures are still something my body has difficulties to deal with so I need to stay at home, closing the windows, trying to keep the heat outside.
When I think about all these people, and I know many, who are bedridden and extremely sick, I consider myself lucky.
Lucky that I am better now , even though I am still not healthy but it is possible to live instead of merely exist.
And when I think about all the help I receive in so many ways, I consider myself even more lucky. I don’t take anything for granted in life anymore, knowing where I have been, knowing how it is now. Yet, even I was deeply touched by this unbelievable act of service from this police officer.
Who would have imagined that one day, I would get my groceries through the help of the police 😲 I certainly didn’t.
Hopefully next week when the heat wave is gone, I am able to do them myself again. But until then I will prepare every meal with this special feeling in my heart that someone deeply cared.
and I will be reminded of the fact that even though these times we are living in are strange times, there still is a lot of good in the world! 🍀🌹🌞🌈🦄
A big thank you to that police officer! 👮🙏 and of course to my parents too. Love you 💖
With love and gratitude,
Barbara
~ True beauty is revealed only if there is light from within ~
Certified Soul Healer and Teacher, certified Soul Communicator (Readings Akasha Kronieken) and Guan Yin Lineageholder
No comments:
Post a Comment